Bye, bye Sevilla

Ik  had  jullie voor  vandaag  een foto beloofd van  hoe  mijn Paastafel er  moet uitzien. Ik vreesde dat dit normaal niet ging lukken om te posten gezien ik een weekje naar Sevilla ging met de leerkracht Spaans en enkele medeleerlingen. Echter, dit is niet kunnen doorgaan. Toen we vorige week woensdag in de vroege morgen op de luchthaven arriveerden kreeg ik reeds telefoon van het thuisfront dat mijn mama gevallen was in het rusthuis, haar heup had gebroken en moest geopereerd worden. Dit was toen echt wel een donderslag! Op zo een moment kan je maar één juiste beslissing nemen, je hart volgen en terugkeren. Bye Bye reis naar Sevilla. Mama here we come! Ondertussen is de operatie goed verlopen en kan ze langzaam terug aan haar revalidatie beginnen. Hopelijk valt het mee, want ze is toch reeds 86 jaar, en kan ze vlug terug naar het rusthuis komen. We zien wel!

Helaas ons mama, (over)grootmoeder heeft het niet gehaald. Zaterdagmorgen verslechterde haar toestand zienderogen. Iets na twaalf uur is ze vredig gestorven in het bijzijn van ons allemaal. Een sereen, maar waardig afscheid, daar proberen we nu troost in te vinden. Het ga je goed hierboven mama, terug bij ons papa en mijn jongste zoontje Dries en overleden familieleden.

Ik hoop jullie volgende week woensdag een blik op mijn Paastafel te gunnen.